Het echte leven met het fictieve combineren
In het vorige artikel ging het over inspiratie en dat dit voor iedereen anders werkt. Ik probeer het echte leven met het fictieve te combineren. Neem de waterval op bijgevoegde foto. Deze is zo echt als het maar kan. Geloof me, als je ernaast staat hoor je alleen maar geweld. Je kijkt naar de Skogafoss, een van de mooiste watervallen in IJsland. Niet alleen een bron van natuurgeweld, maar ook een bron van inspiratie.
Het echte leven:
Tijdens een korte vakantie wil Jack Mccartney zoveel mogelijk van het ruige IJsland
zien. De autorit van het dorpje Vik terug in de richting van hoofdstad
Reykjavik brengt hem oog in oog met moeder natuur op haar ruigst. In een poging
om wat beschutting tegen de onophoudelijke wind te vinden en tegelijkertijd zo
dicht mogelijk bij de waterval te komen zoekt Jack de grote rotsen rechts van
het water op. Een korte pauze van de harde wind wordt bekocht met een natte
trui. Aan het natuurgeweld van IJsland is geen ontsnappen mogelijk.
Onder de indruk kijkt Jack omhoog. Het water stort ruim 60 meter naar beneden en komt
met een onvoorstelbare kracht neer op zo'n 20 meter naast hem. Niet alleen de
25 meter brede waterval is verbazingwekkend, ook de constatering dat deze valt
vanuit een ogenschijnlijk liefelijke rivier maakt indruk. Net als de gedachte
dat de rivier over de rand van de vroegere kustlijn van het land valt. Na de
laatste ijstijd is er een nieuwe kustlijn ontstaan, zo'n 5 kilometer
teruggetrokken richting de zee.
Het fictieve:
Na een laatste blik op het neerkomend gletsjerwater vindt Jack het tijd om terug
te keren naar de beschutting van zijn gehuurde auto. Hij draait zich om en
trekt de kraag van zijn jas omhoog. In zijn ooghoek ziet hij iets dat niet past
binnen de rest van de omgeving. Hoewel hij er maar een korte glimp van opvangt
weet hij dat er iets niet klopt. Hij richt zijn aandacht nogmaals op het water.
Niets te zien. Althants niet iets wat niet in het beeld van een enorme waterval
past. Een tiental tellen keek hij naar het geweld voor hem. Niets.
Zodra hij zich een tweede keer omdraait om te beginnen aan de korte wandeling naar
zijn auto, hoort hij een gil die het geluid van de waterval overstemt. Al snel
verzamelen alle aanwezige zich aan de oever van de rivier. Het levenloze
lichaam van een onbekende man drijft steeds langzamer in de richting van de
ruige zee.
Zo ontstaat het begin van een fictief verhaal binnen het echte leven. Leuk om
op deze manier naar je omgeving te kijken. Moet je uiteraard niet te vaak doen.
Je moet ook gewoon genieten van de mooie dingen die je ziet, maar zo nu en dan
een aparte gedachte kan geen kwaad.
